Śpiąca królewna

W dalekim królestwie na świat przyszło długo oczekiwane dziecko. Król wydał ucztę na cześć córeczki, zaprosił dwanaście wróżek, które miały zadbać o szczęście królewny. Podczas uroczystości pojawiła się trzynasta wróżka, która nie została zaproszona. Wypowiedziała zaklęcie, mające uśmiercić królewnę w dniu jej piętnastych urodzin. Dzięki czarowi jednej z dobrych wróżek udało się zamienić życzenie śmierci na stuletni sen.

W publikacji wykorzystano oryginalny tekst z 1931 roku, opublikowany ówcześnie pod tytułem „Zaklęta królewna".

Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.

Bracia Grimm – Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje – zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.