Сны аб Беларусi

Дзесь мiж сiнiх азер i бязмежных лугоў
Есць мясцiна, абраная лесам.
Прывячае там шэргат сасновых бароў,
Мятны водар мурожных пакосаў.
Хай няма хараства ў ей паўдневых краiн,
Дзе да берага ласцiцца мора.
Там надзеi маi, там маi каранi,
Там пазнаў я i шчасце i гора…