лёкай яшчэ раз выйшаў да яе і торкнуў ёй у скурчаныя ад холаду пальцы нейкія бумажкі... - Ад пана!.. Яна нават не чула, як з яе акалелых пальцаў выпаў гасцінец роднага, доўгажаданага сына. Некалькі трохрублёвых прыліплі да макраватага тратуара...
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
як апынулася на шумным тратуары каля варот, яна сама не памятала..
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Ён бразнуў дзвярамі і пайшоў у пакоі...
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
, старушка! Я цябе... не знаю...
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Чаму вы пускаеце ў пакой розных жабрачак шалёных?!
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Лаўручок мой! Сынок! - як непрытомная, кінулася да яго Тэкля
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Я да сына свайго іду, да Лаўрука!
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Стукалася, стукалася яна ў дзверы, пакуль нехта адчыніў, высунуўся напалову, паглядзеў на яе і крыкнуў: - Ідзі, ідзі
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Тэкля ідзе ды ідзе... Млеюць старыя ногі
Екатерина Фёдоровацитує6 років тому
Цыпрук гаварыў... Як гэта ён мяне не прыме? Я ж - яго матка!.. Я ж яго гадавала і карміла... Ён жа - уся пацеха мая.