Le Clezio

Her şeyi hatırlamak istemiyorum

Yeryüzünde yardımsız, esinlenmeden, başka yazı ve kitaplardan çalınmadan yazılmış hiçbir kitap yoktur. Her kitap, kesinlikle bir yerlerden alıntılar, birilerinin verdiği, ulaştırdığı bilgilerle yazılmıştır

hiç bir şeyin yeni, ilginç bir tarafı yok.

Harf ve kelime ve sözler ve işaretler ve kurallar nasıl gereksiz ise, bunları yan yana getirip bir şey yazmak da öyle, saçma!

yalnız olmaktan ve sıkılmaktan son derece mutluyum, ben her durumda mutluyum

Anlamadığımız şeyi anlatamayız.

Sen şimdi varsın ama sonra yoksun.

Ben bir sardunyayım, bunun anlamını bilemezsin. Koruyamam kendimi, kaçamam.

Belki yeniden düşünmek doğru olacak. Böyle yaşamam gerekmiyor. Her an bir korku, bir kabulleniş ve aynı çizgide tutunma savaşı. Her şeyi en baştan mı ele almak gerekir, böyle yapmanın yararı yok, geriye gidip bu çizginin üstünde başladığım noktaya ulaşmak mümkün olmadıktan sonra. Oraya ulaşsam bile biliyorum, o noktada kendimi bulurum ve kendimle karşılaşmaya tahammül edemem. Peki, daha geriye gitsem? Kendimi bulacağım yine, başka bir formda, başka bir kişi olarak aynı çizginin üstünde bir şeyler yaparken. Hatanın ortaya çıktığı noktayı, yeri, günü ve yılı bilmiyorum. Ortaya çıktığında bir hata mıydı bunu da bilmiyorum. Hatayı bile bilmiyorum.

Bazı şeyleri kendin seçemezsin, aslında hangisini kendin seçebilirsin diye sormam gerekir. Yanıt: hiçbir şeyi, yaşamayı da ölmeyi de seçemiyorsun.