qalxıb ayaqlarımı türksayağı qatlayıb bardaşqurma oturdum; qırmızı ştof pərdələri, demək olar ki, sıx-sıx bağlayaraq özümü hər iki tərəfdən məni əhatə edən dünyadan ayırdım.
Sağ tərəfdən məni al-qırmızı qumaş parçanın büzmələri, sol tərəfdənsə pəncərə şüşələri tutqun, qəmgin noyabr günündən qoruyur, amma onun görü