be
Безкоштовно
Беларуская народная казка

Несцерка

3 паперові сторінки
Дата публікації оригіналу
1900
Уже прочитали? Що скажете?
👍👎

Цитати

  • Людмила Линковацитує2 роки тому
    Кучар пайшоў і сказаў пану. Той пан злез і стаўдагаварвацца. Дагаварыліся, каб ён здзелаў яму сядло за сто рублёў і згары-грошы. Узяў Несцерка грошы ды і сядзіць на печы.

    Прыязджае той пан за сядлом, а ён ляжыць босы на печы.

    — Дзе сядло?

    — Якое сядло, паночак?

    — Ды тое, што я табе даваў грошы.

    Несцерка толькі ксціцца:

    — А вой, а вой! Якое ў мяне сядло? Я не ўмею лапцей сплесці...

    Пан той крычаў, крычаў ды і кажа:

    — Адзявайся, пойдзем на суд!

    А Несцерка кажа:

    — А што, ці я босы пайду?

    — Ах, д’яблы яго вазьмі! Кучар, дай яму мае валенцы! Ну, адзявайся, пойдзем!

    — А што, ці я голы пайду?

    — А, нех ці, пане, д’яблы ўзялі! Дай яму, кучар, маю хутру!

    Кучар прынёс хутру. Несцерка абуўся, адзеўся. Выйшлі вон.

    Пан стаў садзіцца на каня. А Несцерка паглядзеў ды кажа:

    — А што я ці сабака, ці што, што я пяшком пабягу!

    — А, нех ці д’яблы, пане, узялі! Дай яму, кучар, прысцяжнога каня!

    Сеў той Несцерка, і паехалі на суд.

    Прыехалі туды. Сталі іх судзіць.

    — Ну, што ты, Несцерка, грошы папу не аддаеш?

    — Ды я ж яму не вінават! Ён ка мне вяжацца, сам не ведаю чаго. Хоча, мусіць, сарваць што-небудзь! Зараз скажа, што гэта і боты яго на мне!

    Пан той кажа:

    — Дурань ты! Дык гэта ж мае боты!

    — Ну вот, бачыце! Ён кажа, што боты яго на мне. Можа, ён скажа, што і хутра гэта яго!

    Пан зноў:

    — Ах, каб цябе д’яблы, пане! Гэта ж мая хутра!

    — Ну во, бачыце, гаспадзіны суддзі: ён ужо прызнаецца і к хутры! Можа, зараз скажа, што і конь гэта яго!

    Пан той зноў крычыць:

    — Ах, каб цябе д’яблы, пане! Гэта ж і конь мой!

    — Ну вот, бачыце, гаспадзіны суддзі: ён ужо кажа, што і конь яго!

    Суддзі тыя думалі, думалі ды і кажуць пану:

    — Не, брат, відаць, што ты маніш, што гэта ўсё тваё: і хутра, і боты, і конь, і грошы!

    I нічога не прысудзілі Несцерку. Сеў той Несцерка на каня і паехаў у двор. Засталіся яму і конь, і хутра, і боты, і грошы. I цяпер ён жыве з тых грошай.
fb2epub
Перетягніть файли сюди, не більш ніж 5 за один раз