Utrata pamięci staje się początkiem nowego życia. Gdy tylko Profesor Wilczur przypomina sobie własne życie, decyduje się na powrót do swojej kliniki. Na nowo usiłuje odzyskać autorytet i szacunek. To niełatwe, kiedy ludzie w jego otoczeniu pochłonięci są rozgrywaniem przeciwko niemu intryg. Zwłaszcza, gdy robi to ktoś tak bliski jak jego zastępca — Dobraniecki.
Jednak Profesor Wilczur jako chirurg altruista jest wierny swoim ideałom. Najbardziej zaś wierny jest swojej ukochanej Łucji Pańskiej…
„Profesor Wilczur" to drugi tom dwutomowego cyklu „Znachor", opowiadający o losach chirurga Profesora Wilczura. Poświęcony misji ratowania świata lekarz ucieka przed wielkomiejskimi intrygami na wieś. Dla zdrowia pacjentów jest gotów narazić własne życie i tak też się staje… Los bywa jednak przewrotny. Okazuje się, że ci, którzy chcieli mu zaszkodzić, sami będą potrzebować jego pomocy. Tomasz Dołęga-Mostowicz proponuje więc historię o tym, jak być przyzwoitym człowiekiem w każdej sytuacji.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz żył w latach 1898–1939. Polski prozaik, scenarzysta oraz dziennikarz. W latach 20. XX wieku był współpracownikiem oraz redaktorem dziennika „Rzeczpospolita". Znany ze swoich antysanacyjnych poglądów, które w tamtym czasie przysporzyły mu sporo wrogów. Debiutował powieścią „Ostatnia brygada" w 1930 roku. Jednak rozgłos przyniosła mu dopiero „Kariera Nikodema Dyzmy", wydana dwa lata później w 1932 roku. Powieść kilkakrotnie ekranizowana, na podstawie której powstał również serial. Inne jego książki to „Kiwony", „Prokurator Alicja Horn", „Bracia Dalcz i S-ka", „Doktor Murek zredukowany", „Drugie życie doktora Murka", „Znachor", „Trzy serca", „Profesor Wilczur" i „Pamiętnik pani Hanki".
