Maður nokkur er á ferð í heitum löndum, þar sem sólin skín svo skært að vonlaust er að vera úti á daginn. Það er ekki fyrr en eftir sólsetur að borgin lifnar við og fólk fer á stjá. Á svölunum gegnt íbúð mannsins er þó undarlega líflaust, þó öll ummerki bendi til þess að þar búi dugmikill einstaklingur. Manninn fýsir mjög að kynnast þessum nágranna, en erfiðleikum virðist bundið að komast í tæri við hann.
Kvöld nokkurt situr maðurinn á sínum eigin svölum og sér hvernig ljósið varpar skugga hans yfir á svalirnar á móti. Hann espar skuggann upp í að heimsækja nágrannann dularfulla og fræða sig um hagi hans. Hið undarlega atvik á sér stað að skugginn hverfur inn um dyrnar á móti og hætti að fylgja manninum. Honum verður sem von er hverft við, en með tímanum vex honum nýr skuggi og sá gamli gleymist. Þar til dag nokkurn, löngu síðar, að torkennilegur maður ber að dyrum.
Þýðandi er Steingrímur Thorsteinsson.
H.C. Andersen (1805–1875) er eitt þekktasta skáld Danmerkur. Eftir hann liggja á fjórða þúsund ævintýra sem þýdd hafa verið á meira en 125 tungumál. „Skugginn" er dimm og grimmdarleg saga, sem sækir ýmsa frásagnarhætti til hryllingssöguskrifa. Hið ókennilega tvífaraminni er leiðarstef sögunnar, auk þess sem hún fjallar um eitt kraftmesta aflið í lífi Andersens sjálfs, nefnilega skáldskapinn. Úr verður nokkuð nöturleg frásögn um hinar bókstaflegu skuggahliðar lífsins, sem fær hárin til að rísa. rn
