çevreme bakıyorum. Boş bir oda, sessiz bir dünya; yitirecek hiçbir şeyim kalmamış...
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Başka bir şeye sahip değilse, insan yalnızca hüzünle de idare edebiliyor.
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Evet, bir zamanlar ölmeyi denemiştim ama, bu davranışım ölme isteğinden çok bir yardım çağrısına benziyordu.
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
O yanımda olmadığı zaman korkuyorum. Yaşam, yabancı bir ülkeye dönüşüyor.
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Geleceğimden o denli endişeliydim ki, ne yaparsam yapayım, kendimi geçmişimin hastalıklı bir uzantısı gibi hissetmekten kurtulamıyordum.
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Yabancı bir evde hapsolmuş gibiydim
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Hiçbir zaman bulunduğu yerde olamıyor insan, hep başkalarının gördüğü yerde oluyor.
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Şimdi bavullarımı hazırlasam, çekip gitsem... Kasabaya bile uğramasam, kimse nereye gittiğimi sormasa... Sonra kendime telefonu bile olmayan bir ev bulsam... Bir sahil kasabasında, denizi uzaktan ve yüksekten gören bir yerde.
Kitaplikkedisiцитує2 роки тому
Yaşamımızda olan biten her şeyin dilsiz tanığıydı eşyalar. Bu tanıklığın değerini ancak onları yitirdiğimizde anlıyorduk. Çünkü yalnızlığımızda süren biricik gerçek ilişki, eşyalarla kurduğumuz ilişkidir.