nl
Gay Talese

Het voyeursmotel

Повідомити про появу
Щоб читати цю книжку, завантажте файл EPUB або FB2 на Букмейт. Як завантажити книжку?
Op 7 januari 1980 ontvangt Gay Talese een anonieme brief van een man uit Colorado, beginnend met de woorden: 'Ik heb het idee dat ik belangrijke informatie heb die bij zou kunnen dragen aan een toekomstig boek.'

De man – vader van twee kinderen – vertelt dat hij vijftien jaar eerder een motel heeft gekocht, met als enige reden zijn voyeuristische verlangen te stillen. Samen met zijn vrouw installeerde hij boven elke kamer een rooster, vanwaar hij al die jaren zijn gasten bespioneerde. In het dagboek dat hij bijhoudt beschrijft hij van al zijn gasten hun herkomst, lichaamstype, persoonlijkheden, gesprekken, leeftijd en seksuele handelingen. Talese besluit hem op te zoeken; de voyeur stelt zich voor als Gerald Foos. Aangezien Foos anoniem wenst te blijven ondertekent Talese een geheimhoudingsovereenkomst, en doet 36 jaar lang niets met deze hoogst controversiële informatie.

Begin 2013 vindt Foos het tijd om met zijn verhaal naar buiten te treden. Op 11 april 2016 verschijnt de longread The Voyeur's Motel in The New Yorker; een storm van controverse volgt. Waarom heeft Talese Gerald Foos al die jaren zijn gang laten gaan? En vooral: waarom is Talese nooit naar de politie gestapt?
Ця книжка зараз недоступна
207 паперових сторінок
Дата публікації оригіналу
2016
Рік виходу видання
2016
Уже прочитали? Що скажете?
👍👎

Цитати

  • b1467258534цитує8 років тому
    Grove Press voor het eerst een legale Amerikaanse editie van My Secret Life, dat door Professor Marcus werd aanbevolen als zijnde een werk met belangrijke inzichten en feiten die belangrijk waren voor de sociale geschiedenis van die periode.
    ‘Naast deze feiten,’ schreef Marcus, ‘laat My Secret Life zien dat er te midden van en onder de wereld van het Victoriaanse Engeland zoals wij het kennen – en zoals het zich aan zichzelf presenteerde – een echt, geheim sociaal leven bestond, het geheime leven van de seksualiteit. Elke dag en overal ontmoetten mensen elkaar, liepen ze elkaar tegen het lijf, kwamen bij elkaar en gingen weer verder.
    En hoewel de Victorianen dit natuurlijk wel moeten hebben geweten, hoorde men er bijna nooit iets over; de sociale geschiedenis van hun eigen seksuele ervaringen vormde geen deel van het officiële bewustzijn van deze mensen of van hun maatschappij.’
    Omdat de anonieme schrijver van My Secret Life de prostituees in Londen veel aandacht schenkt en hen omschrijft als goedbetaalde pragmatisten die reageren op de behoeften van de markt – een prostituee had verschillende bedienden, een auto met chauffeur en verdiende tussen de vijftig en zeventig pond per week – suggereert Marcus dat de gevoelens van de schrijver en de scènes uit de ‘onderbuik van de Victoriaanse wereld’ een contrast vormden met de meer ‘positieve waarden’ die door de romanschrijvers uit dat tijdperk werden gestimuleerd. ‘Dickens laat natuurlijk elke verwijzing naar prostituees weg en censureert zijn verslag over de taal in de havens,’ schreef Marcus, en hij voegde er nog aan toe: ‘Het eerste wat wij dus van zulke voorvallen leren (en er staan er honderden in My Secret Life) is wat er niet in de Victoriaanse roman terechtkwam, wat er met algemene instemming en door algemene afspraken uit werd weggelaten of verzwegen.’
    Van de schrijver van My Secret Life lere
  • b1467258534цитує8 років тому
    toiletgewoonten van de Victorianen. Voor het midden van de achttiende eeuw waren er nog maar weinig openbare toiletten in de stad, en op plekken als Hampton Court Park leegden zowel mannen als vrouwen hun blaas in

На полицях

fb2epub
Перетягніть файли сюди, не більш ніж 5 за один раз