Odległa przyszłość. Ziemia stoi u progu katastrofy kosmicznej. Nad światem wisi widmo kataklizmu solarnego. Słońce przestaje ogrzewać naszą planetę. Wichury, burze śnieżne i lód niosący śmierć. Ostatni ludzie znajdują schronienie w odgrodzonym szklaną kopułą Wiecznym Mieście. Czy jednak mogą czuć się w nim bezpiecznie? Prognozy społeczne przewidują niechybny upadek miasta rządzonego przez bezwzględnego władcę — Wielkiego Mistrza Goiduna.
„Ostatnia godzina" to jedna z najbardziej znanych powieści fantastycznych Tadeusza Konczyńskiego. Zawiera wiele futurologicznych prognoz i wyobrażeń społecznych. Pierwodruk ukazał się na łamach “Kuriera Porannego” w 1912. Kolejne wydania nosiły tytuł „Koniec świata”.
Tadeusz Konczyński (1875–1944) — polski poeta, dramatopisarz, scenarzysta. Uzyskał tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był wielkim propagatorem piłki nożnej, opiekunem i mecenatem pierwszych klubów piłkarskich. W latach 1914–1918 redagował „Ilustrowany Tygodnik Literacki". Swoje utwory literackie i krytyczne publikował na łamach prasy. Tworzył komedie i dramaty o tematyce psychologicznej i historycznej. Był też autorem licznych powieści obyczajowych i psychologicznych. W 1913 roku opublikował swoją najbardziej znaną powieść fantastycznonaukową “Ostatnia godzina”.
