Bir Hıristiyan Masalı

Roma Papalık makamı ve devletinin kurucu yasası “Kons-tantin’in Vasiyeti” belgesinin sahteliği Lorenzo Valla tarafından bilimsel olarak kanıtlandıktan öteye Protestan reformunun temel gerekçesini oluşturmuştu.

Ama Ortodoksluğun yapılanmasında dört temel Kilise’nin (Konstantinopolis, İskenderiye, Antakya, Kudüs) Moskova’nın otoritesini kabul etmesi, kolay görünmüyordu.

. yüzyıldan öteye Büyük Konstantin sonrası Doğu Roma İmparatorluğu, Batı Roma tarihinden kesin çizgilerle ayrılıp tamamen uyduruk bu adla anılmaya başlanır.

Hieronymus Wolf, işte bu dil yarılmasından dalmış, Büyük Konstantin’in Konstantinopolis’i resmen başkent yaptığı 330’dan öteye Doğu’da süren Roma İmparatorluğu’nu, Roma uygarlığının devamı değil de “Ortaçağ Yunan uygarlığı” olduğu savıyla yeniden isimlendirmiştir. İmparatorluğa, Konstantinopolis’in üzerinde kurulduğu antik kalıt, küçümen yerleşke Bizantion’dan türettiği “Bizans” adını vermiştir.

Şurası kuşkusuz ki Roma İmparatorluğu, gerek Batı, gerekse Doğu’da Antik Yunan topraklarına yayılmış, dolayısıyla Yunan uygarlığının da mirasçısıdır. Zaten tam da bu yüzden Roma kültürü, Greko Romen’dir.

İşte bu olağanüstü uzunluktaki egemenlik sürecinde, Hieronymus Wolf’un icadına kadar kimsenin aklına, Doğu Roma’yı “Bizans” diye adlandırmak gelmemişti.

İmparatorluk halkı, yaşadığı devleti Yunanca “Basileia Rhomaion” (Roma İmparatorluğu) ya da kısaca “Rhomaion” (Roma) diye adlandırır, kendilerine de “Rhomaioi”, yani Romalı derlerdi. Zaten önce Araplar, sonra da Türklerin tarihten yavaş yavaş sildikleri, sonunda da Osmanlı’nın hemen tüm mülküne sahip olduğu eski imparatorluk ve tebaasına verdiği “Rumeli”, “Rum” adları da Roma’nın karşılığıydı.

İslam devleti Granada Emirliğini ortadan kaldıran ve Hıristiyanlığı kabul etmeyen Müslümanlar ile Yahudileri İber Yarımadası’ndan silip atan İspanya Kraliçesi Birinci Isabella, Reconquista’yı, Konstantinopolis’in rövanşı olarak sunar...

Konstantinopolis, tam 1123 yıl boyunca Roma İmparator-luğu’nun başkentiydi.

İstanbul’un Osmanlı’dan Türkiye Cumhuriyeti’ne, bize aidiyeti ise henüz 600 yıl bile değil...

Yağma iznini birinci günün sonunda kaldırdı. Asker de itiraz etmedi. Osmanlı’nın, Konstantinopolis’i bir gün süren yağması, 1204’te Latinlerin yaptığı talan ve başkente verdiği zararın yanında devede kulak bile değildir. Ama Batılı kaynaklar, bu yağmaya ilişkin çoğu uyduruk sahneleri, ileride Türklere “barbar” denilmesini kolaylaştırmak amacıyla, abartmıştır da abartmıştır.

Geleneğe uyarak, ordusuna zafer sonrası 3 gün süreyle başkenti yağmalama izni vermişti. Ama sanatsever vicdanı, üç güne bile dayanamadı.